display result search
- 11197
- 220
- 40
- 13
درباره
در این بسته موسیقی ؛ سجاد پورقناد کارشناس و پژوهشگر موسیقی آثار استاد ابوالحسن صبا یکی از سرشناس ترین آهنگسازان و نوازندگان موسیقی ایرانی را معرفی و بررسی می کند.
ابوالحسن صبا ، فرزند ابوالقاسم کمال السلطنه و نواده ی محمود خان ملک الشعرا صبا و اصالتا از دنیلی های کاشان ، در سال 1281 خورشیدی در تهران متولد شد . پدرش کمال السلطنه ، پزشک ، ادیب و دوست دار موسیقی بود که سه تار هم می نواخت و اولین استاد پسرش بود .
ابوالحسن صبا ، پس از آموزش مقدمات موسیقی نزد پدر ، سه تار را نزد میرزا عبدالله فراهانی ، درویش خان و علی نقی وزیری آموخت، ویولون را نزد حسین هنگ آفرین ، کمانچه را نزد حسین اسماعیل زاده ، سنتور را نزد علی اکبر شاهی ، نی را نزد اکبرخان و تنبک را نزد حاجی خان آموخت .
او در جوانی به مدرسه ی کمال الملک رفت و نقاشی را فرا گرفت . هم چنین ، در رشته هایی مانند سوهان کاری ، نجاری ، ریخته گری ، معرق کاری و خاتم کاری مهارت کسب کرد که بعدها در ساختن آلات موسیقی به کار بست .
ابوالحسن صبا در سال 1302 در مدرسه ی عالی موسیقی که توسط علی نقی وزیری بنیان گذاشته شده بود ، مشغول به تحصیل شد . او در 22 سالگی دانشجوی ممتاز و تک نواز برنامه های مدرسه ی عالی موسیقی شد و مورد احترام و تشویق اساتید و دوستانش قرار گرفت . نخستین اثر ضبط شده ی صبا قطعه ی زرد ملیجه با ویولون بود که در میان دو بند سرود ای وطن با صدای روح انگیز در سال 1306 در قالب صفحه تولید شد و بسیار مورد توجه قرار گرفت .
ابوالحسن صبا ، در سال 1306 از طرف استاد علی نقی وزیری مأمور شد تا در رشت مدرسه ای مخصوص موسیقی تأسیس کند . او نزدیک 2 سال در رشت ماند و ضمن آموزش موسیقی ، به روستاها و کوهپایه های شمال رفت و به جمع آوری آهنگ های محلی پرداخت و ارمغان هایی از این سفر به همراه آورد . آهنگ های دیلمان ، رقص چوبی قاسم آبادی ، کوهستانی و امیری مازندرانی یادگار این دوره از زندگی اوست .
صبا در نواختن سازهای سنتور ، تار ، سه تار ، تنبک ، نی ، کمانچه ، ویولون و نیز پیانو متبحر بود ، ولی ویولون و سه تار را به عنوان سازهای تخصصی خود برگزید . او در مدرسه ی عالی موسیقی به شاگردی علی نقی وزیری ، تکنواز ارکستر بود .
در سال 1318 که رادیو تهران تأسیس شد ، صبا در رادیو به کار نوازندگی پرداخت ولی همچنان در هنرستان موسیقی مشغول آموزش و پژوهش در زمینه ی موسیقی بود و در اواخر عمر نیز در منزلش کلاس موسیقی دایر کرده بود و به علاقه مندان آموزش می داد .
ابوالحسن صبا ، چهل سال تمام نواخت ، تعلیم داد ، در ارکسترها شرکت کرد ، کتاب نوشت و در تمام جریان های موسیقی ایران تأثیر مستقیم و مثبت داشت . وی علاوه بر علم موسیقی ، در نقاشی و ادبیات مهارت داشت ، زبان انگلیسی می دانست و دانشنامه ای جامع از علم و عمل موسیقی ایرانی بود .
ابوالحسن صبا ، فرزند ابوالقاسم کمال السلطنه و نواده ی محمود خان ملک الشعرا صبا و اصالتا از دنیلی های کاشان ، در سال 1281 خورشیدی در تهران متولد شد . پدرش کمال السلطنه ، پزشک ، ادیب و دوست دار موسیقی بود که سه تار هم می نواخت و اولین استاد پسرش بود .
ابوالحسن صبا ، پس از آموزش مقدمات موسیقی نزد پدر ، سه تار را نزد میرزا عبدالله فراهانی ، درویش خان و علی نقی وزیری آموخت، ویولون را نزد حسین هنگ آفرین ، کمانچه را نزد حسین اسماعیل زاده ، سنتور را نزد علی اکبر شاهی ، نی را نزد اکبرخان و تنبک را نزد حاجی خان آموخت .
او در جوانی به مدرسه ی کمال الملک رفت و نقاشی را فرا گرفت . هم چنین ، در رشته هایی مانند سوهان کاری ، نجاری ، ریخته گری ، معرق کاری و خاتم کاری مهارت کسب کرد که بعدها در ساختن آلات موسیقی به کار بست .
ابوالحسن صبا در سال 1302 در مدرسه ی عالی موسیقی که توسط علی نقی وزیری بنیان گذاشته شده بود ، مشغول به تحصیل شد . او در 22 سالگی دانشجوی ممتاز و تک نواز برنامه های مدرسه ی عالی موسیقی شد و مورد احترام و تشویق اساتید و دوستانش قرار گرفت . نخستین اثر ضبط شده ی صبا قطعه ی زرد ملیجه با ویولون بود که در میان دو بند سرود ای وطن با صدای روح انگیز در سال 1306 در قالب صفحه تولید شد و بسیار مورد توجه قرار گرفت .
ابوالحسن صبا ، در سال 1306 از طرف استاد علی نقی وزیری مأمور شد تا در رشت مدرسه ای مخصوص موسیقی تأسیس کند . او نزدیک 2 سال در رشت ماند و ضمن آموزش موسیقی ، به روستاها و کوهپایه های شمال رفت و به جمع آوری آهنگ های محلی پرداخت و ارمغان هایی از این سفر به همراه آورد . آهنگ های دیلمان ، رقص چوبی قاسم آبادی ، کوهستانی و امیری مازندرانی یادگار این دوره از زندگی اوست .
صبا در نواختن سازهای سنتور ، تار ، سه تار ، تنبک ، نی ، کمانچه ، ویولون و نیز پیانو متبحر بود ، ولی ویولون و سه تار را به عنوان سازهای تخصصی خود برگزید . او در مدرسه ی عالی موسیقی به شاگردی علی نقی وزیری ، تکنواز ارکستر بود .
در سال 1318 که رادیو تهران تأسیس شد ، صبا در رادیو به کار نوازندگی پرداخت ولی همچنان در هنرستان موسیقی مشغول آموزش و پژوهش در زمینه ی موسیقی بود و در اواخر عمر نیز در منزلش کلاس موسیقی دایر کرده بود و به علاقه مندان آموزش می داد .
ابوالحسن صبا ، چهل سال تمام نواخت ، تعلیم داد ، در ارکسترها شرکت کرد ، کتاب نوشت و در تمام جریان های موسیقی ایران تأثیر مستقیم و مثبت داشت . وی علاوه بر علم موسیقی ، در نقاشی و ادبیات مهارت داشت ، زبان انگلیسی می دانست و دانشنامه ای جامع از علم و عمل موسیقی ایرانی بود .
آهنگ ها
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
-