ترانه ی گیلکی
ای که تی دیل زرق و برق امره خوشه ان منم کی می خانه سر کولوشه می تنه رخت و لباس چوخایه هنوزم می پا بزار رزین گالوشه= ای که دلت با زرق و برق روزگار و زندگی خوش است این من هستم من که خانهام گالپوشی است و لباسی که به تن دارم ردای پشمی است و هنوز کفشی به پا دارم از پاپوش پلاستیکی است.
ای که تی دیل زرق و برق امره خوشه ان منم کی می خانه سر کولوشه می تنه رخت و لباس چوخایه هنوزم می پا بزار رزین گالوشه= ای که دلت با زرق و برق روزگار و زندگی خوش است این من هستم من که خانهام گالپوشی است و لباسی که به تن دارم ردای پشمی است و هنوز کفشی به پا دارم از پاپوش پلاستیکی است.
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه