تصنیف نوا ساخته ی علیرضا مهدی زاده
ساقی بده پیمانه ای کز خویش بیتابم کند
چون شمع محفل غوطه ور در آتش و آبم کند
آشفته ام چون موی او در چنبر گیسوی او
هردم که بینم روی او بیتاب بیتابم کند
باشد که ساقی سرزده بازآید و خوابم کند
من در سرابی از عطش در پیچ و تابی از عطش
لاجرعه آبی از عطش آید که سیرابم کند
در پرده آوازم دهد در اوج پروازم دهد
جان گیرد و بازم دهد شیدا و شادابم کند
هر شب به سروستان خود در خلوت دستان خود
با ساغر مستان خود مست از می نابم کند
ساقی بده پیمانه ای کز خویش بیتابم کند
چون شمع محفل غوطه ور در آتش و آبم کند
آشفته ام چون موی او در چنبر گیسوی او
هردم که بینم روی او بیتاب بیتابم کند
باشد که ساقی سرزده بازآید و خوابم کند
من در سرابی از عطش در پیچ و تابی از عطش
لاجرعه آبی از عطش آید که سیرابم کند
در پرده آوازم دهد در اوج پروازم دهد
جان گیرد و بازم دهد شیدا و شادابم کند
هر شب به سروستان خود در خلوت دستان خود
با ساغر مستان خود مست از می نابم کند
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
6:14
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه