ترانه در مدح امیرالمومنین ، 1379
گوش کن گوش کن انگار باز آوای اوست
این صدا این صدا تنها صدای پای اوست
باز برقی زد شب و از هم درید
باز خورشیدی میون شب دمید
باز هم خواب رطب تعبیر شد
یه یتیم گشنه در شب سیر شد
باز هم اون ناشناس از ره رسید
مرهم دستاشو رو دردا کشید
سایه ی غریب کوچه و شباست
فخر آفاقه، علی مرتضاست (ع)
اما این مهر شبونه از کجاست
تو شبای بی نشونه از کجاست
کیه اونکه رو گرفته در نقاب
کیه اون کریم خونه های خواب
اونکه عطر نفسش خداییه
بازتاب آیه های آبیه
به تو مدیونه شراره های روز
وامدار توئه خورشید هنوز
به تو و به مویه تو شب حجاز
به تو و به اعتبار یه نماز
ای ردا به سرکشیده ی شب و
ای حضورت مثه سایه بی صدا
هیچ حرفی با تو حرف تازه نیست
گوش کن گوش کن انگار باز آوای اوست
این صدا این صدا تنها صدای پای اوست
باز برقی زد شب و از هم درید
باز خورشیدی میون شب دمید
باز هم خواب رطب تعبیر شد
یه یتیم گشنه در شب سیر شد
باز هم اون ناشناس از ره رسید
مرهم دستاشو رو دردا کشید
سایه ی غریب کوچه و شباست
فخر آفاقه، علی مرتضاست (ع)
اما این مهر شبونه از کجاست
تو شبای بی نشونه از کجاست
کیه اونکه رو گرفته در نقاب
کیه اون کریم خونه های خواب
اونکه عطر نفسش خداییه
بازتاب آیه های آبیه
به تو مدیونه شراره های روز
وامدار توئه خورشید هنوز
به تو و به مویه تو شب حجاز
به تو و به اعتبار یه نماز
ای ردا به سرکشیده ی شب و
ای حضورت مثه سایه بی صدا
هیچ حرفی با تو حرف تازه نیست
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه