مرثیه ساخته محمدامین قاسمی، 1396
هوا دوباره کربلایی شده
دلم بهونه ی حرم میگیره
سال به این لحظه که میرسه باز
چشم و دلم چله ی غم میگیره
راه من و مدینه بازه اما
جاده ی کربلا مسیر عشقه
جز به حرم کجا میتونم برم
زمانی که دلم اسیر عشقه
قد میکشم تا لب گلدسته ها
وقتی علم میشینه روی دوشم
اما به جای شال فیروزه ای
پیرهنو با شال سیاه میپوشم
گریه رو دوست دارم برای اونکه
رو گنبدش پر میزنه روح ما
اونکه تو فصل موج و توفان میشه
فانوس راه و کشتی نوح ما
هوا دوباره کربلایی شده
دلم بهونه ی حرم میگیره
سال به این لحظه که میرسه باز
چشم و دلم چله ی غم میگیره
راه من و مدینه بازه اما
جاده ی کربلا مسیر عشقه
جز به حرم کجا میتونم برم
زمانی که دلم اسیر عشقه
قد میکشم تا لب گلدسته ها
وقتی علم میشینه روی دوشم
اما به جای شال فیروزه ای
پیرهنو با شال سیاه میپوشم
گریه رو دوست دارم برای اونکه
رو گنبدش پر میزنه روح ما
اونکه تو فصل موج و توفان میشه
فانوس راه و کشتی نوح ما
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
3:07
کاربر مهمان