تصنیف سه گاه با صدای مجتبی عسگری، 1384
چون زلف تو ام جانا در عین پریشانی
چون باد سحرگاهم در بی سر و سامانی
من خاکم و من گردم من اشکم و من دردم
تو مهری و تو نوری تو عشقی و تو جانی
در سینه سوزانم مستوری و مهجوری
در دیده بیدارم پیدایی و پنهانی
ای شاهد افلاکی در مستی و در پاکی
من چشم ترا مانم تو اشک مرا مانی
از آتش سودایت دارم من و دارد دل
داغی که نمی بینی دردی که نمی دانی
چون زلف تو ام جانا در عین پریشانی
چون باد سحرگاهم در بی سر و سامانی
من خاکم و من گردم من اشکم و من دردم
تو مهری و تو نوری تو عشقی و تو جانی
در سینه سوزانم مستوری و مهجوری
در دیده بیدارم پیدایی و پنهانی
ای شاهد افلاکی در مستی و در پاکی
من چشم ترا مانم تو اشک مرا مانی
از آتش سودایت دارم من و دارد دل
داغی که نمی بینی دردی که نمی دانی
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
5:13
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه