تصنیف دشتی ساخته مهدی سالاری نسب، 1392
به سر افکنده مرا سایه یی از تنهایی
چتر نیلوفر این باغچه ی بودایی
بین تنهایی و من راز بزرگی است بزرگ
هم از آن گونه که در بین تو و زیبایی
بارش از غیر و خودی هر چه سبک تر خوش تر
تا به ساحل برسد رهسپر دریایی
آفتابا تو و آن کهنه درنگت در روز
من شهابم من و این شیوه ی شب پیمایی
بوسه یی دادی و تا بوسه ی دیگر مستم
کس شرابی نچشیده است بدین گیرایی
تا تو برگردی و از نو غزلی بنویسم
می گذارم که قلم پر شود از شیدایی
به سر افکنده مرا سایه یی از تنهایی
چتر نیلوفر این باغچه ی بودایی
بین تنهایی و من راز بزرگی است بزرگ
هم از آن گونه که در بین تو و زیبایی
بارش از غیر و خودی هر چه سبک تر خوش تر
تا به ساحل برسد رهسپر دریایی
آفتابا تو و آن کهنه درنگت در روز
من شهابم من و این شیوه ی شب پیمایی
بوسه یی دادی و تا بوسه ی دیگر مستم
کس شرابی نچشیده است بدین گیرایی
تا تو برگردی و از نو غزلی بنویسم
می گذارم که قلم پر شود از شیدایی
آهنگ ها
-
عنوانزمان
-
6:13
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه