ترانه ساخته تورج شعبانخانی، 1384
یک شب آمد عاشقانه زیر باران گریه کرد
با دو چشم بی ترانه زیر باران گریه کرد
در عبور از خستگی بر شانه هایم سر گذاشت
کوچه کوچه خانه خانه زیر باران گریه کرد
پنجره آن شب نه تنها پا به پایش می گریست
ناودان هم غمگنانه زیر باران گریه کرد
شانه های خسته اش را ناجانمردانه ره
گاه می زد تازیانه زیر باران گریه کرد
چشم سربی افق از بی سر انجامی ما
از کران تا بیکرانه زیر باران گریه کرد
روزهای تلخ و بی برگی خود را تا سرود
تک درختی غمگنانه زیر باران گریه کرد
رفت اما چشم من در کوچه های خیس شب
با خیالش جاودانه زیر باران گریه کرد
یک شب آمد عاشقانه زیر باران گریه کرد
با دو چشم بی ترانه زیر باران گریه کرد
در عبور از خستگی بر شانه هایم سر گذاشت
کوچه کوچه خانه خانه زیر باران گریه کرد
پنجره آن شب نه تنها پا به پایش می گریست
ناودان هم غمگنانه زیر باران گریه کرد
شانه های خسته اش را ناجانمردانه ره
گاه می زد تازیانه زیر باران گریه کرد
چشم سربی افق از بی سر انجامی ما
از کران تا بیکرانه زیر باران گریه کرد
روزهای تلخ و بی برگی خود را تا سرود
تک درختی غمگنانه زیر باران گریه کرد
رفت اما چشم من در کوچه های خیس شب
با خیالش جاودانه زیر باران گریه کرد
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه