ترانه ی پاپ
شاخه ی تکیده ؛ گل ارکیده با چشمای خسته لب های بسته
غم تو روی چشماش آروم نشسته شکوفه ی شادیش از غم گسسته آه
آشنای درد خورشیدش سرده تو قلب سردش غم لونه کرده
مهتاب عمرش در پشت پرده اما حصارش پاییز سرده آه
دستای ظریفش تو دست مادر ، پیکر نحیفش چون گل پرپر
از محنت و درد آروم نداره
سایه ی سیاهی رو بخت شومش ، ارکیده تنهاست زیر هجومش
طوفان درد پایون نداره
دست من و تو می تونه با هم قصری بسازه با رنگ شبنم
شکوفه ای که غمگین و سرده گل ارکیده ست نمیره کم کم
بیا نذاریم گل ارکیده گلی که چهره اش پاک و سپیده
که توی پاییز شاخه ای بیده بهار ندیده بمیره کم کم
دستای ظریفش تو دست مادر پیکر نحیفش چون گل پرپر
از محنت و درد آروم نداره
سایه ی سیاهی رو بخت شومش ارکیده تنهاست زیر هجومش
طوفان درد پایون نداره
شاخه ی تکیده ؛ گل ارکیده با چشمای خسته لب های بسته
غم تو روی چشماش آروم نشسته شکوفه ی شادیش از غم گسسته آه
آشنای درد خورشیدش سرده تو قلب سردش غم لونه کرده
مهتاب عمرش در پشت پرده اما حصارش پاییز سرده آه
دستای ظریفش تو دست مادر ، پیکر نحیفش چون گل پرپر
از محنت و درد آروم نداره
سایه ی سیاهی رو بخت شومش ، ارکیده تنهاست زیر هجومش
طوفان درد پایون نداره
دست من و تو می تونه با هم قصری بسازه با رنگ شبنم
شکوفه ای که غمگین و سرده گل ارکیده ست نمیره کم کم
بیا نذاریم گل ارکیده گلی که چهره اش پاک و سپیده
که توی پاییز شاخه ای بیده بهار ندیده بمیره کم کم
دستای ظریفش تو دست مادر پیکر نحیفش چون گل پرپر
از محنت و درد آروم نداره
سایه ی سیاهی رو بخت شومش ارکیده تنهاست زیر هجومش
طوفان درد پایون نداره
کاربر مهمان
کاربر مهمان