ترانه ساخته محمد نصرتی، 1388
یه افق ستاره ای تو باور سبز شکفتن
منو از خودم رها کن پرم از هوای رفتن
منو از خودم رها کن ای همیشه آسمونی
دل من در انتظاره یه نگاهه یه نشونی
منو از خودم رها کن تو شبای بی ترانه
باورم باورم کن ای حضور عاشقانه
عمریه در انتظارم تا که برگردی دوباره
که بشه این شب غربت باغی از گل و ستاره
میدونم حضور سبزت همیشه یه تکیه گاهه
قلب پاک و مهربونت واسه من یه جون پناهه
ای منادی رهایی منجی قلب شکسته م
عمریه خسته و دلتنگ چشم براه تو نشستم
یه افق ستاره ای تو باور سبز شکفتن
منو از خودم رها کن پرم از هوای رفتن
منو از خودم رها کن ای همیشه آسمونی
دل من در انتظاره یه نگاهه یه نشونی
منو از خودم رها کن تو شبای بی ترانه
باورم باورم کن ای حضور عاشقانه
عمریه در انتظارم تا که برگردی دوباره
که بشه این شب غربت باغی از گل و ستاره
میدونم حضور سبزت همیشه یه تکیه گاهه
قلب پاک و مهربونت واسه من یه جون پناهه
ای منادی رهایی منجی قلب شکسته م
عمریه خسته و دلتنگ چشم براه تو نشستم
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه