ترانه ی پاپ گیلکی
تی امیده یه سره در کت و بادم چی بوگوم
ندیم تره ولی همش تی یاددم چی بوگوم
گونی جوهرونه می ذات مین برخته بو
خودی خشکه شاخه بی مغز مدادم چی بوگوم
امی پرونده تی ور وازه ولی رو ناکانی
هرچی ام هیچی نیم مشت ایرادم چی بوگوم
اندی جیر و جار بزم رای مین دما سسم
دل پردنم تی ور سوار بادم چی بوگوم
چشم پیش اینه بونی هر جایی تنها وکنوم
دل می غصه دره اینجوری شادم چی بوگوم
بقیه می ماناچی یکی می دادرس نیه
می رفیق تویی فقط برس به دادم چی بوگوم
هر طرف باد بزه با همان طرف چرخ هگی تم
دل هدم تره اسه تی خانه زادم چی بوگوم
تو نبی می زندگی رچ نبونه کیه بوگوم
اسیره غصه و بخت نامرادم چی بوگوم
تو اگر می بال بیری مره تنها نداری
دل دنم تر ای جه تی خانه زادم چی بوگوم
با امید رسیدن به تو یکسره در تلاشم چه بگویم
ترا ندیدهام اما همواره به یاد تو هستم چه بگویم
میگویی جوهر را باید در ذات من ریخته باشند
مانند یک شاخهی خشک یا یک مداد بی مغز هستم چه بگویم
پروندهی اعمال ما پیش تو باز است ولی به خاطر بزرگیات آن را رو نمیکنی
اگر چه هیچ نیستم با این همه پر از اشکال و ایراد هستم چه بگویم
آنقدر پایین و بالا زدهام که در میان راه گیر کردم
دلم را به سوی تو پر میدهم و سبک میشوم انگار سوار باد هستم چه بگویم
هر جا که تنها میشوم در جلوی چشمم مانند آینه میشوی
دلم پر از غصه است با این همه این گونه شادم
بقیه هم مانند من هستند و یکی بدادم نمیرسد
تنها رفیق من تویی بدادم برس کن چه بگویم
هر طرف باد میزد به همان سمت میچرخیدم
دل دادم بتو و حالا خویش تو هستم
تو اگر نباشی زندگی من ردیف نمیشود به کی بگم
اسیر غصه و غم ناخواستهام چه بگویم
تو اگر دست مرا بگیری و مرا تنها نگذاری
دلم را به تو میدهم و از همین جا خویش تو میشوم چه بگویم.
تی امیده یه سره در کت و بادم چی بوگوم
ندیم تره ولی همش تی یاددم چی بوگوم
گونی جوهرونه می ذات مین برخته بو
خودی خشکه شاخه بی مغز مدادم چی بوگوم
امی پرونده تی ور وازه ولی رو ناکانی
هرچی ام هیچی نیم مشت ایرادم چی بوگوم
اندی جیر و جار بزم رای مین دما سسم
دل پردنم تی ور سوار بادم چی بوگوم
چشم پیش اینه بونی هر جایی تنها وکنوم
دل می غصه دره اینجوری شادم چی بوگوم
بقیه می ماناچی یکی می دادرس نیه
می رفیق تویی فقط برس به دادم چی بوگوم
هر طرف باد بزه با همان طرف چرخ هگی تم
دل هدم تره اسه تی خانه زادم چی بوگوم
تو نبی می زندگی رچ نبونه کیه بوگوم
اسیره غصه و بخت نامرادم چی بوگوم
تو اگر می بال بیری مره تنها نداری
دل دنم تر ای جه تی خانه زادم چی بوگوم
با امید رسیدن به تو یکسره در تلاشم چه بگویم
ترا ندیدهام اما همواره به یاد تو هستم چه بگویم
میگویی جوهر را باید در ذات من ریخته باشند
مانند یک شاخهی خشک یا یک مداد بی مغز هستم چه بگویم
پروندهی اعمال ما پیش تو باز است ولی به خاطر بزرگیات آن را رو نمیکنی
اگر چه هیچ نیستم با این همه پر از اشکال و ایراد هستم چه بگویم
آنقدر پایین و بالا زدهام که در میان راه گیر کردم
دلم را به سوی تو پر میدهم و سبک میشوم انگار سوار باد هستم چه بگویم
هر جا که تنها میشوم در جلوی چشمم مانند آینه میشوی
دلم پر از غصه است با این همه این گونه شادم
بقیه هم مانند من هستند و یکی بدادم نمیرسد
تنها رفیق من تویی بدادم برس کن چه بگویم
هر طرف باد میزد به همان سمت میچرخیدم
دل دادم بتو و حالا خویش تو هستم
تو اگر نباشی زندگی من ردیف نمیشود به کی بگم
اسیر غصه و غم ناخواستهام چه بگویم
تو اگر دست مرا بگیری و مرا تنها نگذاری
دلم را به تو میدهم و از همین جا خویش تو میشوم چه بگویم.
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه