ترانه ساخته فلمینگ خوشقدمی، 1383
یه نگاه تازه داره دل من به صبح فردا
مثل حس یک پرنده به بهار سبز و زیبا
تو نگاه تازه من همه جا پر از امیده
پشت تاریکی شبها صبح روشن و سفیده
اونیکه تو باغ عمرش گل امیدی نداره
مثل آسمون میمونه که بگیره و نباره
دل آسمونی ما وقتشه که پر بگیره
نذارین که این پرنده تو شب قفس بمیره
یه نگاه تازه داره دل من به صبح فردا
مثل حس یک پرنده به بهار سبز و زیبا
تو نگاه تازه من همه جا پر از امیده
پشت تاریکی شبها صبح روشن و سفیده
اونیکه تو باغ عمرش گل امیدی نداره
مثل آسمون میمونه که بگیره و نباره
دل آسمونی ما وقتشه که پر بگیره
نذارین که این پرنده تو شب قفس بمیره
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه