ترانه ای با خوانندگی محمدمهدی گورنگی و آهنگسازی امید سیاره بر روی شعری از ناصر فیض ضبط شده در سال 1382
از قضا آنچه نوشتند به پیشانیها این قدر هست که ماییم و پریشانیها
از همان صبح تجلای تو در چشمه عشق وقف سرگشتگی ما شده حیرانیها
در غم آباد جهان عشق تو گنجی ست بزرگ بیسبب دل نسپردیم به ویرانیها
آنچه گفتیم و شنیدیم فقط نام تو بود ای به نام تو همه شور غزل خوانی ها
با غم عشق تو شادیم که باور داریم بعد هر دشواری می رسد آسانی ها
کاش می آمدی و مهر تو دعوت می کرد صبح محتوم جهان را به گل افشانی ها
از قضا آنچه نوشتند به پیشانیها این قدر هست که ماییم و پریشانیها
از همان صبح تجلای تو در چشمه عشق وقف سرگشتگی ما شده حیرانیها
در غم آباد جهان عشق تو گنجی ست بزرگ بیسبب دل نسپردیم به ویرانیها
آنچه گفتیم و شنیدیم فقط نام تو بود ای به نام تو همه شور غزل خوانی ها
با غم عشق تو شادیم که باور داریم بعد هر دشواری می رسد آسانی ها
کاش می آمدی و مهر تو دعوت می کرد صبح محتوم جهان را به گل افشانی ها
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه