ترانه ی پاپ
وقتی آسمون کوچه خالی از پرندهها شد
غم غربت و غریبی با دل من آشنا شد
قاب عکس روی طاقچه هنوزم مونس شبهاست
غربت تموم دنیا توی چشمای تو پیداست
رفتی و راه تو اما تا همیشه روبرومه
راهی که اگرچه رفتی، آینه می گه ناتمومه
حالا از اون طرف شب، حالا از خونه ی خورشید
من دلخسته رو دریاب منو با این همه تردید
بگو که دل من و تو با هم آشنا می مونن
آشنا با هم تا روز دیدن خدا می مونن
وقتی آسمون کوچه خالی از پرندهها شد
غم غربت و غریبی با دل من آشنا شد
قاب عکس روی طاقچه هنوزم مونس شبهاست
غربت تموم دنیا توی چشمای تو پیداست
رفتی و راه تو اما تا همیشه روبرومه
راهی که اگرچه رفتی، آینه می گه ناتمومه
حالا از اون طرف شب، حالا از خونه ی خورشید
من دلخسته رو دریاب منو با این همه تردید
بگو که دل من و تو با هم آشنا می مونن
آشنا با هم تا روز دیدن خدا می مونن
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه