ترانه ی پاپ
یه ایستگاه خالی، پر از خاطره
که تا ناکجاها منو می بره
من اون ریل تنهایی و بی کسی
تو اونی که شاید به من می رسی
نمی دونم اما چه وقت و چه جور
می یای پیشم از گم شدن های دور
شکایت ندارم اگه خاکی ام
تو شاید بدونی کی ام من، کی ام
فقط دلخوشم شاید این فاصله
یه روز کم شه و گم بشه این گله
می یای غیبت رو پر کنی، با حضور
می یای می ری، اما به رسم عبور
یه ایستگاه خالی، پر از خاطره
که تا ناکجاها منو می بره
من اون ریل تنهایی و بی کسی
تو اونی که شاید به من می رسی
نمی دونم اما چه وقت و چه جور
می یای پیشم از گم شدن های دور
شکایت ندارم اگه خاکی ام
تو شاید بدونی کی ام من، کی ام
فقط دلخوشم شاید این فاصله
یه روز کم شه و گم بشه این گله
می یای غیبت رو پر کنی، با حضور
می یای می ری، اما به رسم عبور
تصاویر
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه